رنگینه

Overclock

سیستم شما را به پرواز درمی آورد

تذکر: این محتوا قدیمی است.

مقدمه:

بدون هیچ هزینه ای کارایی پردازنده خود را افزایش دهید!هر آنچه که لازم است برای انجام این کار به صورت مؤثر وبی خطر بدانید, به شما خواهم گفت.پس با ما همراه باشید تا پردازنده خود را به پرواز درآورید.

اگر از پردازنده خود با سرعتی که روی آن نوشته شده است استفاده می کنید, مقداری از پتانسیل واقعی سیستم خود را بی استفاده گذاشته اید.چون قدرت پردازنده ها بیش از ان چیزی است که در مشخصات رسمی آن نوشته شده است.مثلاً اگر فرکانس کاری سه گیگا هرتز روی پردازنده شما ثبت شده باشد, شما در واقع میتوانید در فرکانس 3/3 گیگاهرتز از آن کار بکشید.دلایل زیادی باعث وجود این قابلیّت پنهان میشود؛دلایلی مانند وجود تفاوت کارکرد در موقعیت های مختلف با قطعات متفاوت(حتی وقتی توسط یک سازنده واحد تولید شده باشند)یا تمایل تولید کننده برای تولید محصولی در سطح نیازهای بازار یا ایجاد هماهنگی میان ظرفیت و طول عمر قطعه.

نکته اینجاست که اگر میخواهید یک کاربر پیشرفته حقیقی باشید,نباید قدرت پنهان پردازنده خود را بدون استفاده رها کنید و تنها راه استفاده از قدرت درونی پردازنده,اُورکلاک کردن آن است.

در اینجا به شما خواهم گفت که چگونه این کار را انجام دهید.حتی اگر در گذشته نیز حرکتی در این زمینه انجام داده اید,باز هم خواننده این مقاله خواهید بود.چون پردازنده ها در طی این سالها تغییراتی کرده اند و برای آن که از حداکثر قابلیت های آن استفاده کنید,باید با این تغییرات هم گام باشید.بنابراین در صفحاتی که خواهید خواند,هر آ«چه برای اُورکلاک کردن پردازنده های امروزی نیاز دارید به شما خواهیم گفت؛خواه پردازنده شما اینتل باشد, خواه ای ام دی.به شما خواهیم گفت که چه قسمت هایی درگیر هستند,چگونه باید در یابید که قابلیت های سخت افزار شما در چه حدی است و چگونه باید به نتایج مطلوب تر دست یابید.مهم تر از همه به شما خواهیم گفت که چگونه پردازنده خود را به صورت بی خطر اُور کلاک کنید.مسلم است که اُورکلاک کردن یک کار جدی است و نباید دست کم گرفته شود.

وقتی که با بخشهای داخلی کامپیوتر خود سرو کار دارید,مسئولیت نتیجه آن با شماست.اُورکلاک کردن میتواند به پردازنده یا دیگر اجزاء سیستم شما آسیب برساند یا حتی آنها را نابود کند و این خرابی عمدتاً شامل گارانتی نمیشود.بنابراین با آگاهی از خطرات احتمالی, همه نکات ایمنی را جدی بگیرید, اگر عمل اُورکلاک را تا حد ممکن با احتیاط و ملاحظه انجام دهید, بعید است که آسیبی به قطعات خود برسانید.در این راه اصول مراحلی که ما به شما پیشنهاد میکنیم , کمک رسان شما خواهد بود.

اصول اُورکلاک کردن پردازنده:

افزایش کارایی پردازنده به سطوح بالاتر میتواند نتایج قابل توجهی داشته باشد؛ به شرطی که همه چیز سر جای خود باشند.پس با مطالعه دقیق اصول اولیه اُورکلاک کردن,عواملی که میتوانند موفقیت را تحت تاثیر قرار دهند را در نظر داشته باشید.

سرعت پردازنده:

فرمول ساده ای برای در آوردن سرعت پردازنده هست.هر پردازنده ای یک عدد از پیش تعیین شده دارد که ضریب کلاک خوانده می شود.این رقم در میزان FSB (Front Side Bus) ضرب می شود. نتیجه همان سرعت کلاک معروف پردازنده است که در کنار نلمش درج شده است. به عنوان مثال یک پردازنده اینتل 66/2 گیگاهرتز مدل Core 2 Quad Q6600 ضریب کلاکش ده است .سرعت ثبت شده FSB این پردازنده 1066 مگاهرتز است,اما داریم در باره پردازنده شرکت اینتل صحبت می کنیم که از فناوری QDR یا همان Quad Data Pumping برای انتقال اطلاعات در هر سیکل استفاده میکند.بنابراین این عدد را تقسیم بر 4 می کنیم که میشود 266 مگاهرتز؛266 ضرب در 10 میشود 2660 مگاهرتز یا همان 66/2 گیگاهرتز خودمان.

همین فرمول در مورد پردازنده های Athlon 64 ای ام دی نیز صدق می کند؛ هر چند که گفته می شود این پردازنده ها به جای FSB دارای رابط Hyper Transport هستند که پردازنده را به چیپ ست متصل می کند. به عنوان مثال یک پردازنده Athlon 64 X2 5000+ با سرعت کلاک 66/2 گیگاهرتز با ضریب 13 می شود کار و از رابط 200 مگاهرتزی استفاده می کند.بنابراین 200 ضرب در 13 می شود 2600 مگاهرتز یا همان 6/2 گیگاهرتز.

شما می توانید با افزایش ضریب کلاک , فرکانس مسیر FSB یا هر دو مقدار, پردازنده های اینتل و ای ام دی را اُورکلاک کنید(البته با استفاده از اُورکلاک ترکیبی ضریب کلاک و FSB به سرعت و ثبات بیشتری دست خواهید یافت).دانستن این نکته هم خالی از لطف نیست که افزایش میزان فرکانس پردازنده بستگی به مادربرد و اجزایی مانند حافظه دارد.پس اگر اهل اُورکلاک هستید, مادربرد و حافظه خوبی انتخاب کنید.

قفل ضریب:

تولید کننده گان پردازنده, برای آن که مطمئن شوند پردازنده شان با سرعت تعیین شده کار خواهد کرد, ضریب کلاک را قفل می کنند.در واقع این کار باعث می شود که خرده فروشان, پردازنده های ارزان تر را به جای پردازنده های گرانتر جا نزنند.اما در عین حال با این کار به عنوان مانعی بر سر راه اُورکلاک کننده گان نیز ظاهر می شود.

همه پردازنده ها نیز دارای قفل نیستند.مثلاً سری Extreme اینتل یا سری FX یا برخی از مدل های سری Black Edition ای ام دی این ویژگی را ندارند. بنابراین آنها که پول بیشتری می پردازند , راه هموار تری را در ماجرای اُورکلاک کردن خود تجربه خواهند کرد.مثلاً یک پردازنده 66/2 گیگاهرتزی Core 2 Extreme QX6700 می تواند تنها با افزایش ضریب کلاک از 10 به 11 به سرعت کلاک 93/2 گیگاهرتز اُورکلاک میشود؛آن هم بدون درگیر شدن با افزایش فرکانس FSB .

ولتاژ هسته:

وقتی که یک پردازنده را اُورکلاک می کنید.در واقع در سطوحی غیر عادی از آن کار می کشید. افزایش ولتاژ هسته پردازنده به عنوان افزایش محدوده کاری عمل خواهد کرد و در اُورکلاک دست شما را باز می گذارد. به عنوان مثال اگر بخواهید یک پردازنده 4/2 گیگاهرتزی Core 2 Duo E6600 را به مرز 4 گیگاهرتز یا بیشتر برسانید, این کار ممکن است؛ اما برای انجام آن باید ولتاژ هسته پردازنده را از 2/1 به 9/1 ولت برسانید.

این افزایش ولتاژ بیش از آنچه است که سازنده پیش بینی کرده و عمر متوسط پردازنده را کاهش می دهد. این مورد , خطرناکترین مورد اُورکلاک است . بدترین حالتی که در این مورد اتفاق می افتد پع معیوب شدن سیستم عامل است. اما با افزایش بیش از حد ولتاژ یک پردازنده روی جان آن ریسک می کنید. بنابراین این یکی را با هوشیاری بیشتری باید انجام داد.

سخت افزار مناسب:

پردازنده شما تنها عنصری نیست که در تلاش برای دستیابی به سرعت بیشتر نقش دارد؛

مادربورد :

همان طور که می دانید هر چقدر پول بدهید همان قدر آش می خورید ! پس بدانید یک مادربورد ارزان قیمت روی نتیجه کار تأثیر منفی خواهد گذاشت . البته این به آن معنا نیست که اگر یک مادربورد زیر صد هزار تومان دارید قید اُورکلاک کردن را کلاً بزنید. بد نیست سری به سایت های تخصصی کامپیوتر بزنید و نظرات خریداران مختلف را نیز در انجمن ها بخوانید تا دریابید مادربورد شما چند مرده حلاج است. ولی همیشه باید به یاد داشته باشید و بطور کلی مادربورد های جدید تر, دارای بردهای اصلاح شده و جدید تری هستند و نتایج بهتری در اختیار شما قرار خواهند داد.

منبع تغذیه :

باید در مورد منبع تغذیه گفت که : حادثه خبر نمی کند! این مسئله بخصوص در هنگام اُورکلاک کردن اهمیت پیدا می کند. در واقع وقتی که پردازنده , مادربورد و حافظه خود را تا مرز نهایی قابلیتشان اُورکلاک می کنید , یک منبع تغذیه خوب و قابل اطمینان اهمیتی دوچندان پیدا می کند. مثل آن است که یک اتومبیل پر سرعت برای مسابقه داشته باشید  ولی به سوختی که به آن می دهید اهمیتی ندهید. البته این به این معنا نیست که برای اُورکلاک کردن یک منبع تغذیه 1200 وات نیاز دارید؛ اما به یک منبع تغذیه درست و حسابی و شناخته شده نیاز خواهید داشت. به طور کلی بهتر است منبع تغذیه ای داشته باشید که کمی بیش از نیاز واقعی شما توان داشته باشد . ضمن اینکه اصولاً یک منبع تغذیه 750 وات با توان واقعی 450, نسبت به یک منبع تغذیه 500 وات با توان واقعی 450 طول عمر بیشتری دارد.

سیستم خنک کننده :

حرارت بیش از حد می تواند باعث بی ثباتی سیستم شود. بنابراین خیلی مهم است که پردازنده اُورکلاک شده خود را همواره خنک نگهدارید. برخی از خوره های اُورکلاک یک حمام نیتروژن مایع درست و حسابی برای پردازنده خود می گیرند! برخی ها نیز برای استفاده از پردازنده 3 گیگاهرتزی خود با سرعت 5 گیگاهرتز از خنک کننده ای استفاده می کنند که مانند فریزر عمل می کند یا از یخ خشک استفاده می کنند. مسئله اینجاست که نباید انتظار داشته باشید که با یک خنک کننده معمولی ده هزار تومانی پردازنده 86/1 گیگاهرتزی خود را به مرز 4 گیگاهرتز برسانید. هدف نهایی خود را از اُورکلاک کردن مشخص کنید. و بعد یک خنک کننده مناسب خریداری کنید.خنک کننده های بادی معمولی ترین نوع هستند و سپس خنک کننده هایی که با آب یا انواع مایعات کار می کنند. در نهایت به خاطر داشته باشید که حرارت اضافی ایجاد شده از عمل اُورکلاک باعث تولید حرارتی در فضای کلی کیس نیز می گردد. پس شاید مجبور شوید سیستم خنک کننده کیس خود را بروز کنید.

حافظه :

زمانی بود که FSB پردازنده و فرکانس حافظه به هم وابسته بودند. بنابراین کاربر مجبور بود که هر دو را اُورکلاک کند اما دیگر زمانه تغییر کرده ! دیگر اجباری در میان نیست. ولی حالا افرادی هستند که ترجیح می دهند حافظه خود را نیز به اوج قدرت خود برسانند. اینجاست که باز هم پای صرف هزینه بیشتر به میان کشیده می شود.

همانطور که می دانید استاندارد های مشخصی برای سرعت حافظه وجود داردکه توسط تشکیلاتی به نام JEDEC تعیین می شود. حافظه ای مانند DDR2 1066 که در فرکانس کاری 533 مگاهرتز فعالیت می کنند , در حالت اُورکلاک به چیزی در حدود 600 مگاهرتز می رسد. در برخی از موارد هم فرکانس حافظه از 400 به 615 مگاهرتز یا همان DDR2 1230 می رسد. با وجود این که مجبور نیستید حافظه خود را اُورکلاک کنید, اما در مواردی دیده شده که اگر FSB و حافظه با سرعت هایی تا حد ممکن نزدیک به هم کار کنند, سطح کارایی افزایش می یابد.

اُورکلاک پردازنده های اینتل

مراحلی که ما برای به پرواز در آوردن پردازنده Core 2 Extreme QX6700 خود طی کرده ایم, روی هر پردازنده اینتل جدیدی قابل اجراست(البته با کمی تفاوت!).

1:گام اول: تهیه نسخه پشتیبان:

با وجود این که احتمال از دست رفتن سخت افزار بسیار ضعیف است,همیشه امکان معیوب شدن سیستم عامل یا از دست رفتن اطلاعات وجود دارد.پس در ابتدا از اطلاعات موجود در پارتیشن های هارد دیسک خود پشتیبان گیری کنید.

2:گام دوم: ورود به بایوس:

به طور معمول اگر به هنگام بوت کلید Del,F1 یا F2 را بزنید, وارد بایوس (BIOS) خواهید شد(بسته به نوع مادربورد متغیر خواهد بود).بعد از ورود به بایوس ,بخش مربوط به تنظیمات FSB و ضریب کلاک در مادربورد خود را پیدا کنید.این قسمت هم بستگی به نوع مارک تجاری مادربورد و نوع بایوس متفاوت است.

صفحاتی که ما در طول این بخش به آن ها رجوع می کنیم , مربوط به مادربورد EVGA 680i SLI می شوند. شما می توانید با مطالعه دفترچه راهنمای مادربورد خود صفحات معادل را پیدا کنید؛ اما در نهایت تغییر چندانی وجود نخواهد داشت.

3: گام سوم : افزایش ضریب کلاک پردازنده

یک راه برای اُورکلاک کردن یک پردازنده اینتلی , افزایش ضریب آن است؛ البته اگر قفل نباشد که در مورد همه پردازنده های سری Extreme قفل نیست. بدی اُورکلاک از طریق افزایش ضریب این است که گستره وسیعی برای رسیدن به نتیجه مورد نظر به شما نمی دهد. مثلاً اگر ضریب یک Core 2 Extreme QX6700 را از مقدار پیش فرض ده به دوازده افزایش دهید, سرعت کلاک آن از 66/2 گیگاهرتز به 2/3 گیگاهرتز می رسد. حال اگر بخواهید کلاکی برابر 1/3 گیگاهرتز داشته باشید, از طریق این روش امکان پذیر نیست. در نهایت بهتر است ضریب کلاک پردازنده را یک یا دو درجه افزایش دهید. در بایوس ما , تنظیمات ضریب در صفحه  Advanced Chipset Features و بخش System Clocks قرار دارد ( البته قبل از این کار در بخش CPU Configuration ویژگی C1E Enhanced و EIST(Enhanced Intel Speed Step Technology) را غیر فعال کنید). بعد از انجام این کار سیستم خود را مجدداً راه اندازی کنید و ببینید اوضاع از چه قرار است. اگر سیستم دچار مشکل شد (Crash) یا بالا نیامد مرحله هفتم را بخوانید.

4: گام چهارم : افزایش سرعت  FSB

یک روش دیگر و معمول تر اُورکلاک کردن پردازنده های اینتل , افزایش FSB است. با افزایش مقدار پیش فرض 800 یا 1066 مگاهرتز FSB , در واقع سرعت کلاک پردازنده خود را افزایش می دهید. ما برای تغییر تنظیمات FSB به صفحه Advanced Chipset Features  و بخش FSB Memory Config رفتیم. پس از پیدا کردن بخش مذکور , گزینه FSB Memory Clock Mode را روی Unlinked تنظیم کنید. این کار باعث می شود که کلاک حافظه از FSB جدا شود. ( اگر چیپ ست شما اجازه نداد که FSB را Unlink کنید , باید نرخ سرعت را هماهنگ با حافظه تنظیم کنید. برای اطلاعات بیشتر مرحله ششم را بخوانید). حالا مقدار FSB خود را 20 مگاهرتز افزایش دهید. سپس سیستم را مجدداً راه اندازی کنید. اگر بالا آمد FSB را 20 مگاهرتز بیشتر ادامه دهید.

ما با افزایش مرحله ای میزان FSB پردازنده خود را از 1066 مگاهرتز ( یا 266 مگاهرتز) 1200 مگاهرتز (300 مگاهرتز) , سرعت کلاک پردازنده را از 66/2 به 3 گیگاهرتز رساندیم. البته بدون آنکه ضریب کلاک پردازنده را تغییر دهیم. ضریب پردازنده روی 10 ثابت بود.

5: گام پنجم: اضافه کردن ولتاژ

قصد ما این بود که به سرعتی فراتر از 3 گیگاهرتز دست یابیم. اما تلاش های ما باعث شد به وضعیت بی ثباتی برسیم . حالا افزایش ولتاژ است که می تواند ما را به هدف خود برساند. در صفحه Advanced Chipset Features  از بایوس ما , در بخش System Voltages گزینه مربوط به تنظیم ولتاژ پردازنده , چیپ ست , حافظه , و قطعات دیگر در دسترس هستند. در این مورد ( یک پردازنده QX6700 با سرعت کلاک 66/2 گیگاهرتز) ما موفق شدیم با تغییر ولتاژ از 11/1 به 39/1 ولت میزان FSB را به 1333 مگاهرتز (333 مگاهرتز) برسانیم. و در نهایت سرعت پردازنده را روی 2/3 گیگاهرتز ثابت کنیم. چه میزان تغییر ولتاژ توصیه می شود؟ خوب قطعاً توصیه یک میزان مشخص کار راحتی نیست؛ چون این میزان در مورد پردازنده ها و مادربورد های مختلف یکسان نخواهد بود. پیشنهاد ما این است که در انجمن های اینترنتی گشتی بزنید و ببینید که بقیه کاربران تا کجا پیش رفته اند. اما در این مورد , حتماً دقت لازم را به کار ببرید!

6: گام ششم: اُورکلاک کردن حافظه

احتمالاً از اینکه از پردازنده خود با سرعتی بیش از آنکه روی آن ثبت شده استفاده می کنید, خوشحال هستید. شاید همین خوشحالی باعث شود که هوس کنید حافظه خود را نیز اُورکلاک کنید! همانطور که قبلاً گفتیم مادربورد ما با چیپ ست nForce 680i این اجازه را به ما می دهد که حافظه را در حالت Linked یا Unlinked قرار دهیم.لینک کردن حافظه باعث می شود که یک نسبت میان سرعت حافظه و فرکانس مسیرFSB برقرار شود. در مورد ما,نسبت های فرکانس حافظه به FSB قابل انتخاب عبارت بودند از 1:1 , 4:5 , 2:3 و حالت Sync که در واقع یک نسبت ثابت 2:1 را میان FSB و سرعت کلاک حافظه برقرار می کند (انتخاب هر کدام از گزینه های موجود باعث تغییر سرعت  حافظه نسبت به فرکانس مسیر FSB خواهد شد.به عنوان مثال اگر FSB پردازنده خود را روی 266 مگاهرتز تنظیم کرده باشید,با انتخاب نسبت 1:1 سرعت حافظه خود را به مقدار برابر,یعنی 266 مگاهرتز (DDR2 1066) خواهید رساندو نسبت 5:4 سرعت 213 مگاهرتز (DDR2 852) را به شما می دهد.به همین ترتیب ,نسبت 3:2 نیز سرعت 6/177 مگاهرتز (DDR2 710) و حالت Sync مقدار سرعت 133 مگاهرتز  (DDR2 533) را به شما خواهد داد.در حالت غیر وابسته هم می توانید میزان فرکانس حافظه را به صورت دلخواه و بدون تاثیر از فرکانس مسیر FSB پردازنده افزایش دهید.

7: گام هفتم : بیپ! بیپ!

این بوق ناخوشایند به شما می گوید که عملیات اُورکلاک کردن شما با شکست مواجه شده است و سیستم بالا نمی آید. در برخی از مادربورد ها از برق کشیدن سیستم یا خاموش کردن منبع تغذیه برای چند ثانیه , به شما اجازه خواهد داد که به بایوس برگردید. اما در برخی موارد کاربر مجبور است باطری CMOS را بردارد و دوباره نصب کند.

8: گام هشتم : آزمایش نهایی

فقط بالا آمدن سیستم و ورود به سیستم عامل به آن معنی نیست که عملیات شما با موفقیت روبرو شده است. حالا باید با برنامه Prime95 یا هر برنامه دیگری که پردازنده را تحت فشار قرار می دهد, سیستم را تست کنید .شاید بخواهید از 3DMark06 استفاده کنید؛ اما این ابزار بیشتر به درد تست GPU می خورد و در واقع بسیاری از سیستم های اُورکلاک شده ای که از پس تست های 3DMark06 بر می آیند, ممکن است از پس موقعیت هایی که پردازنده را تحت فشار واقعی قرار می دهند, بر نیایند.

جدول :نتایج اُورکلاک پردازنده های دیگر اینتل

(تست ها با یک مادربورد EVGA 680i SLI , دو گیگا بایت حافظه Corsair Dominator 8500 , و منبع تغذیه 1000 واتی و سیستم خنک کننده استاندارد انجام شده است)

اُورکلاک پردازنده های اِی ام دی:

در حالی که منتظر محصول مناسبی از شرکت اِی ام دی هستیم  , می توانیم پردازنده های رده پائین  و متوسط آن را مانند Athlon 64 X2 6000+ که ما در این جا استفاده کرده ایم – به پرواز درآوریم.

1: گام اول : تهیه نسخه پشتیبان

اُورکلاک کردن , کاری است ذاتاً مخاطره آمیز. پس از اطلاعات خود پشتیبان تهیه کنید؛ شوخی هم نداریم!

2: گام دوم : ورود به بایوس

به طور معمول اگر به هنگام بوت کلید Del , F1 یا F2 را بزنید, وارد بایوس (BIOS) خواهید شد ( بسته به نوع مادربورد متغیر خواهد بود). بعد از ورود بایوس بخش مربوط به تنظیمات FSB و ضریب کلاک در مادربورد خود را پیدا کنید. این قسمت هم بستگی به نوع مارک تجاری مادربورد و نوع بایوس متفاوت است. صفحاتی که ما در طول این بخش به آن ها رجوع می کنیم , مربوط به مادربورد Asus M2N32-SLI می شوند. شما می توانید با مطالعه دفترچه راهنمای مادربورد خود صفحات معادل را پیدا کنید؛ اما در نهایت تغییر چندانی وجود نخواهد داشت.

3: گام سوم : افزایش ضریب کلاک پردازنده

امکان استفاده از این روش برای اُورکلاک کردن پردازنده , بستگی به مدل آن دارد. سری FX اِی ام دی ضریبی قابل تغییر دارند. همچنین اِی ام دی با برداشتن قفل ضریب در سری آخر از پردازنده های Black Edition خود, امتیازی برای دوستداران اُورکلاک پردازنده قائل شده است. افزایش ضریب کلاک روشی است که پیچیدگی خاصی به دنبال ندارد. در این مورد (مادربورد Asus M2N32-SLI) ما به قسمت Advanced و JumperFree Configuration رفتیم و گزینه CPU Multiplier را پیدا کردیم. البته پردازنده Athlon 64 X2 6000+ ما ضریبش قفل است و ضریب آن روی مقدار 15 ثابت است. اما اگر مثلاً یک Athlon 64 FX-60 دارید, با افزایش ضریب از 13 به 14 می توانید سرعت کلاک را از 6/2 گیگاهرتز به 8/2 گیگاهرتز برسانید. احتمالاً اگر سیستم بالا نیامد , نگران نباشید؛ فقط مرحله هشتم را ببینید!

4: گام چهارم: تغییر سرعت رابط Hyper Transport

برای اُورکلاک کردن روش دیگری هم به جز افزایش ضریب وجود دارد. اگر پردازنده ما اینتل بود, باید سراغ FSB میرفتیم. اما معماری پردازنده های اِی ام دی کمی پیچیده تر است.در این مورد باید اول سرعت (HD) Hyper Transport را کاهش دهید(چون بعد از اُورکلاک افزایش پیدا میکند) و بعد اُورکلاک را انجام دهید.HD در واقع یک رابط مستقیم دو طرفه میان پردازنده و چیپ ست است. ما بری کاهش مقدار رابط HT در M2N32-SLI خود , به صفحه Advanced و بخش Chipset در بایوس رفتیم. در این قسمت باید گزینه CPU«-»NB HT را تغییر دهیم.ما می توانیم این گزینه را روی یک تا پنج یا Auto تنظیم کنیم.گزینه پیش فرض 200×5 یا همان هزار مگاهرتز است. با توجه به این که این مقدار به هنگام اُورکلاک افزایش می یابد, میتوانید آن را روی ×4 (800 مگاهرتز ) یا حتی ×3 (600مگاهرتز ) تنظیم کنید. به یاد داشته باشید که وقتی پردازنده را اُورکلاک کنید, در واقع HT را نیز اُورکلاک کرده اید. اگر به عنوان مثال , فرکانس پردازنده خود را 220 مگاهرتز اُورکلاک کنید و ضریب چهار برابر را روی رابط HT خود استفاده کنید, در واقع HT با سرعت 880 مگاهرتز کار می کند. در نهایت مقدار HT را یک یا دو مرحله کم کنید و برای اُورکلاک آماده شوید.

5: گام پنجم: افزایش فرکانس

حالا وقت ضربه نهایی است! برای این کار ما به صفحه Advanced  در بایوس رفتیم و وارد بخش Jumper Free Configuration و CPU Frequency شدیم. در این بخش با مقدار 200 مگاهرتز به بالا روبه رو خواهید شد. اگر فرکانس را روی 210 مگاهرتز تنظیم کنید, با توجه به وجود ضریب 15 (ضریب پیش فرض پردازنده ),در کل سرعت 1/3 گیگاهرتزبه دست می آید.بعد از این مرحله میتوانید با یک افزایش 10 مگاهرتزی دیگر (220 مگاهرتز ) فرکانس پردازنده را به 3/3 گیگاهرتز برسانید. پیشنهاد ما این است که فرکانس را هر بار 10 مگاهرتز افزایش دهید و هر بار میزان ثبات سیستم خود را تست کنید. اگر احیاناً سیستم بوت نشد یا Crash کرد, مرحله هشتم را مطالعه کنید.

6: گام ششم : افزایش ولتاژ

در برخی موارد که سیستم با مشکل رو به رو می شود ,افزایش ولتاژ می تواند به افزایش ثبات سیستم کمک کند .در واقع این مرحله مخاطره آمیزترین مرحله اُورکلاک است.ما برای تغییر ولتاژ بعد از ورود به بایوس, به صفحه Advanced و بخش Jumper Free Configuration رفتیم و گزینه CPUVoltage را از Auto به 5/1 ولت تغییر دادیم.این یعنی یک دهم ولت بیش از مقدار استاندارد, اما متأسفانه این افزایش در سرعت 3/3 گیگاهرتز به ما کمک نکرد؛ پس به همان 28/3 گیگاهرتز رضایت دادیم.

7: گام هفتم: اُورکلاک حافظه

در مورد پردازنده های اِی ام دی , سرعت حافظه به کلاک وابسته است و با استفاده از یک نسبت میان کلاک و عددی مشخص به دست می آید. در پردازنده های Athlon 64 این نسبت فقط میتواند یک عدد صحیح باشد. بنابراین یک پردازنده 3 گیگاهرتزی (یا 3000 مگاهرتزی) Athlon 64 X2 6000+ می تواند از مخرج 7 یا 8 برای تعیین فرکانس حافظه استفاده کند. با مخرج 7 فرکانس یک حافظه DDR2 می شود 857 مگاهرتز (3000 تقسیم بر 7 ضرب در 2). با مخرج 8 این مقدار به 750 می رسد.پس این مخرج مناسب نیست(این یعنی استفاده یک حافظه 800 مگاهرتزی در فرکانس 750 مگاهرتز !).بنابراین به هنگام اُورکلاک باید حواستان به نسبت میان سرعت کلاک پردازنده و حافظه باشد.

به عنوان مثال ما با رساندن سرعت پردازنده به 28/3 گیگاهرتز, سرعت حافظه DDR2 خود را از 800 به 825 مگاهرتز رساندیم. اگر قصد رسیدن به فرکانسی فراتر از این دارید, حواستان باشد که فرکانس حافظه به بیش از میزان نهایی آن افزایش پیدا نکند. برای این کار ما به صفحه Advancedو بخش CPU Configuration ,DRAM configuration و سپس Memory Clock Frequency رفتیم.

8 : گام هشتم : بالا نیامدن سیستم

اگر عملیات شما با شکست مواجه شد,ناامید نشوید؛این باعث می شود که محدودیت های پردازنده خود را در یابید.برای خروج از این موقعیت کافی است به مدت 5 ثانیه منبع تغذیه را خاموش کنید, یا کابل آن را از برق بکشید.برخی از مادربورد ها با این کار به طور خوکار به موقعیت قبلی برمی گردند و دوباره شما را به بایوس هدایت می کنند تا مقدار مشکل زا را دوباره تغییر دهید.اگر این اتفاق نیفتاد,دوباره منبع تغذیه را خاموش کنید,باطری CMOS را در بیاورید و دوباره سرعت جایش قرار دهید. بعد از 5 ثانیه سیستم را دوباره روشن کنید و به بایوس بروید.

9: گام نهم : آزمایش نهایی

بالا آمدن سیستم عامل فقط 65 درصد کار است.حال باید پردازنده را زیر فشار سنگینی قرار دهید تا امتحان نهایی خود را پس دهد. من بازی را برای این کار توصیه نمی کنم .بهتر است یک Encoding ویدیویی انجام دهید یا از برنامه Prime95 استفاده کنید.

جدول :نتایج اُورکلاک پردازنده های دیگر اِی ام دی

(تست ها با یک مادربورد ASUS M2N32-SLI , دو گیگا بایت حافظه Corsair Dominator 8500 , و منبع تغذیه 1000 واتی و سیستم خنک کننده استاندارد انجام شده است).